Voordeelmarkt

Vorige week las ik in Dagblad Kennemerland een artikel over Vomar Voordeelmarkt. De supermarktketen wil zich de komende tijd nadrukkelijker als prijsvechter profileren. Terug naar de oorsprong, zo werd dat genoemd. Nog dezelfde middag ondervond ik als klant van het bedrijf de negatieve effecten van dat beleid. Volgens het krantenbericht moet nog nadrukkelijker naar voren komen dat de winkel goedkoop is. Bovendien moeten klanten weten dat ze snel geholpen worden, daarom krijgt de vierde in de rij de boodschappen gratis, indien er nog kassa’s onbezet zijn. Met name dat laatste leidt al snel tot vervelende discussies, waarmee ik liever niet geconfronteerd wil worden.

Op grote borden boven de kassa’s staan de spelregels in het kort uitgelegd. Wanneer nog niet alle werkende kassa’s in gebruik zijn en een klant als vierde in een rij aansluit, terwijl bij de overige draaiende kassa’s geen kortere rijen zijn, dan krijgt deze klant de boodschappen gratis mee naar huis. Deze klant dient dan wel zijn boodschappen in een winkelwagen of winkelmandje aan te bieden. Ik deed mijn boodschappen bij het filiaal van Vomar Voordeelmarkt aan de Plantage in Beverwijk. Bij het afrekenen was ik de derde wachtende klant in de rij bij de kassa. Op dat moment was er nog een kassa open, waar ook drie wachtende mensen in de rij stonden. Na mij kwam een man die direct begon te tellen. Hij had zijn boodschappen in de hand en claimde dat hij die gratis mee naar huis mocht nemen.

De caissière (haar naam zal ik omwille van haar privacy niet vermelden, maar is mij wel bekend) attendeerde hem op het feit dat hij zijn boodschappen niet in een winkelwagen had gedaan. Na een blik op het bord boven de kassa wist de man echter dat een winkelmandje ook voldoende zou zijn, hij graaide een mandje en legde zijn boodschappen daarin. Opnieuw riep hij door de winkel dat hij zijn spullen gratis zou moeten krijgen. Vervolgens sloot er nog een vijfde klant aan. De man wendde zich opnieuw tot de caissière en meldde dat ook zij haar boodschappen gratis moest krijgen. Uiteraard verliet hij hiervoor niet zijn plek in de rij, zodat de hele winkel zijn betoog letterlijk kon volgen. De caissière werkte intussen onverstoorbaar door. Ze overlegde wel even met een collega, maar die wist zich niet echt raad met de situatie.

Ik had de indruk dat het personeel niet echt goed voorbereid was op dergelijke situaties. In feite had de man natuurlijk gelijk. Hij stond uiteindelijk met boodschappen in een mandje als vierde in de rij. Ook de dame achter hem had inderdaad haar boodschappen gratis moeten krijgen, daar valt verder niets op af te dingen. Het gaat me ook niet zozeer om de vraag wie hier gelijk heeft en wie niet. Het gaat me meer om de sfeer die ontstaat in een supermarkt door het instellen van dit soort malle regels. Persoonlijk wacht ik liever een minuutje langer in de rij, dan dit soort discussies te moeten aanhoren. Ik maakte een foto van het bord boven de kassa en zei, tijdens het afrekenen, tegen de caissière dat zij en haar collega’s een zware tijd tegemoet gaan.

Ze knikte bevestigend, maar zei er verder niets over. Of de man zijn boodschappen uiteindelijk gratis mee naar huis heeft mogen nemen, is me niet bekend. Ik heb de winkel, na het afrekenen, zo snel mogelijk verlaten met een onaangenaam gevoel. Wanneer ik in de nabije toekomst opnieuw met dergelijke taferelen word geconfronteerd in deze supermarkt, kan dat voor mij aanleiding zijn om Vomar Voordeelmarkt voortaan te vermijden. Dat zou jammer zijn, want tot nu toe stond deze supermarkt bij mij vrij hoog in aanzien. Ik winkelde er de laatste tijd met plezier, maar om je niet te hoeven ergeren aan de gedragingen van bepaalde personen is het vaak verstandiger om dergelijke situaties gewoon uit de weg te gaan.

img_9165